Αφιερώματα

Είδη Ραπτικής, Πλατεία Αγίας Ειρήνης 5

Ανάμεσα στο μπαρομάνι, διασώζεται ακόμη το μαγαζί ειδών ραπτικής των Αγγελοπουλέων, στην ίδια θέση απ' το 1925. Οι αδελφές Αγγελοπούλου το διατηρούν μέχρι σήμερα και όσοι το προσπερνάτε κακό του κεφαλιού σας. Αναλλοίωτο από τότε στο εσωτερικό του θα δείτε είδη ραπτικής και ρουχισμού ακόμη απ' την εποχή του Μεσοπολέμου. Αναζητήστε τα κουτιά με τις γαλλικές κάλτσες, είναι 70 χρόνια εκεί!

Πηγή : https://ourathens.blogspot.com/2013/05/blog-post_16.html

Άνθρωποι του Εμπορικού Τριγώνου: Αγγελοπούλου Μαρία, Κατάστημα ειδών ραπτικής, Πλατεία Αγίας Ειρήνης

Σε αυτό το κτίριο στην πλατεία Αγίας Ειρήνης συνεχίζουμε την οικογενειακή επιχείρηση με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο που την παραλάβαμε από τον πατέρα μας. Ο πατέρας μας το 1925 ίδρυσε την επιχείρηση εισαγωγικού εμπορίου κατά βάση όλων των ειδών ραπτικής και υπήρξε ο πρώτος εισαγωγέας του είδους αυτού για την Ελλάδα. Δηλαδή εδώ μέσα υπάρχουν όλα τα υλικά σχετικά με τη ραπτική, τις βελόνες και τα βελονάκια τα οποία είναι εισαγωγές εργοστασίων της Ευρώπης προς εφοδιασμό όλης της χώρας.

Από τον πατέρα μας προήλθαν πολλές ξένες ονομασίες εργοστασίων ευρωπαϊκών οίκων που παρήγαγαν κλωστές ή βελόνες όπως η λέξη ντεμισέ DMC που αντιπροσωπεύει τη γαλλική κλωστή στην Ελλάδα ή η λέξη κοάτς Αγγλίας που είναι η ξύλινη κουβαρίστρα. Επίσης τα κουμπιά τα γυάλινα ή τα κουμπιά από όστρακα ήρθαν στην Ελλάδα από τον πατέρα μας.

Στην επιχείρησή μας μπορεί να βρει κανείς τα πάντα για το ράψιμο εκτός από τα υφάσματα. Εδώ μέσα η λέξη βελόνα είναι ολοκληρωμένη επιστήμη υπάρχουν μέχρι και βελόνες για τυφλούς για να ράβουν δια της αφής. Υπάρχουν όλα τα είδη και τα υλικά από όλα τα ευρωπαϊκά εργοστάσια. Είναι η παλαιότερη αποθήκη και η πληρέστερη που δημιουργήθηκε ποτέ στην Ελλάδα, βρέθηκαν εδώ μέσα ακόμα και οι πρώτες εισαγωγές κλωστής από Αμερική. Τρέσες με χρυσοκλωστές, βελονάκια με ξύλινες λαβές και άλλα κλωστικά, που δυστυχώς οι πηγές τους έχουν εκλείψει,τα έχουμε ακόμα εμείς και γι’ αυτό η επιχείρηση αυτή αποτελεί ένα μουσείο από πλευράς αυθεντίας. Από αυτόν τον χαρακτήρα του καταστήματος εντυπωσιάζονται και αρκετοί τουρίστες που έρχονται εδώ. Τους ελκύει η αυθεντία των πραγμάτων και του χώρου. Ο χώρος παραμένει ακόμα αυθεντικός μέχρι σήμερα γιατί δεν έχουμε παρέμβει. Το διατηρούμε στο στυλ που δημιουργήθηκε και όλα τα είδη εδώ μέσα είναι πολύ καλής ποιότητας.

Εδώ εφοδιάζονταν οι πάντες ανελλιπώς με όλα τα υλικά για την κατασκευή ρούχων εκτός υφάσματος. Για παράδειγμα, η Λυρική Σκηνή που ιδρύθηκε το 1940 για όλα τα έργα τα κλασικά που ανέβαζε, εφοδίαζε τα βεστιάρια της, από το 1940 μέχρι το 1970 περίπου, με υλικά από το κατάστημά μας γιατί τότε κατασκεύαζαν οι ίδιοι οι ενδυματολόγοι τα κοστούμια τους όπως και το Εθνικό Θέατρο. Είχαν τεράστια εργαστήρια και έτσι έπαιρναν όλα τα υλικά, όπως τις χρυσοδαντέλες και έραβαν τα κοστούμια. Είχαν καθημερινή επαφή με εμάς γιατί δε μπορούσε να ανέβει έργο χωρίς τα υλικά μας.

Μέχρι την κρίση η επιχείρηση δούλευε αποκλειστικά με χονδρική αλλά από την κρίση κι έπειτα επειδή εξαφανίστηκε η βιοτεχνία δουλεύουμε και με μικρότερες ποσότητες.

Δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον πλέον από τον κόσμο να έρχεται στο κέντρο για αγορές. Μάλλον το αποφεύγουν γιατί το Εμπορικό Τρίγωνο ενώ ήταν η καρδιά του εμπορίου, του χονδρεμπορίου, και όλα εδώ παλιά ήταν υφασματαποθήκες, τώρα έχει αλλάξει. Η περιοχή πια δεν έχει τον ίδιο χαρακτήρα με τα παλιά χρόνια κι έτσι η κίνηση έχει πέσει. Αλλά έχει μια ομορφιά το κέντρο λόγω των κτιρίων και έτσι ενδείκνυται για βόλτα ή περίπατο. Είμαστε στην πλατεία που βρίσκεται και η Αγία Ειρήνη που ως γνωστόν είναι η πρώτη μητρόπολη. Η περιοχή εδώ διατηρεί τα κτίρια που φτιάχτηκαν το 1930 και η πλατεία είναι διαμορφωμένη από τον ίδιο αρχιτέκτον

Θα θέλαμε να επιστρέψουμε στην παλιά εποχή του εμπορίου. Να επανέλθουμε σε εποχές ηρεμίας, να λείψει η αγωνία και ο φόβος. Να ηρεμήσει αυτός ο τόπος και να ενεργοποιηθεί αυτό το δυναμικό, το εμπορικό δυναμικό, να ενεργοποιηθεί η Ελλάδα στο ελάχιστο, να κινηθεί κάτι, να δημιουργηθεί και η προοπτική ότι κάτι μπορεί να πάει μπροστά.

Πηγή : https://www.facebook.com/AthensTrigono/posts/719782878374417/

ΒΙΟΤΕΧΝΙΕΣ/ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Είδη Ραπτικής Πλ. Αγίας Ειρήνης 5

Η επιχείρηση ιδρύθηκε το 1925 από τον κ. Ηλία Αγγελόπουλο και στεγάζεται σε παραδοσιακό νεοκλασικό κτίριο του 1835. Τα τε- λευταία χρόνια το διαχειρίζονται οι δύο κόρες του και βρίσκεται στο ίδιο σημείο με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο. Από την ίδρυσή της έως το 1955-’60, γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση. Ήταν, και συνεχίζει να είναι, η παλαιότερη και πληρέστερη αποθήκη που ασχολείται με το εισαγωγικό εμπόριο προϊόντων για πλέξιμο, κέντημα, ράψιμο. Οι πελάτες ήταν καταστήματα απ’ όλη την Ελλάδα, θέατρα, μονα- στήρια, βιοτεχνίες κατασκευής ρούχων. Η κάμψη που βιώνει ο κλάδος τα τελευταία χρόνια, έχει προέλθει από τη μη κατασκευή, πλέον, ρούχων στην Ελλάδα. Όλα έρχονται πια φασόν από το εξω- τερικό. Την ημέρα του περιπάτου στα ράφια τους, μπορείτε να ανακαλύψετε εξαρτήματα ραπτικής, κιπούρ γαλλικές δαντέλες, κλωστές, τσατσάρες γαλάλιθου, παλαιές κάλτσες εποχής, μανικετό- κουμπα, μεταξωτά δερμάτινα γάντια φιγούρας (εποχής ‘30), κουμπιά από όστρακο, παλιές ξύλινες αγκράφες, χειροποίητες κουβαρίστρες και κουτιά, κλπ πλην υφάσματος.

Πηγή : https://atenistas.files.wordpress.com/2013/05/openwalka4guide.pdf

Οι μυρωδιές της παλιάς Αθήνας αντέχουν στον χρόνο, ΕΘΝΟΣ 25/10/2018

«Οι τελευταίες κλωστές»

«Αυτές οι δαντέλες με τη χρυσή κλωστή είναι οι τελευταίες που υπάρχουν. Όταν πουληθούν δεν θα μπορεί να τις βρει κανείς πια, γιατί η παραγωγή τους έχει σταματήσει εδώ και δεκαετίες. Και αν κατέβουμε στο υπόγειο, θα σας δείξω εκατομμύρια αντικείμενα» λέει στο «Έθνος της Κυριακής» η Μαρία Αγγελοπούλου, η οποία, μαζί με την αδελφή της, κρατά ακόμα όρθια την επιχείρηση που δημιούργησε ο πατέρας τους το 1925 και έφερνε από το εξωτερικό ό,τι σχετιζόταν με το πλέξιμο και το ράψιμο.

«Κάθε κλωστή που έμπαινε σε βελόνα σε αυτήν τη χώρα ήταν από το μαγαζί μας» συμπληρώνει. Ο Ηλίας Αγγελόπουλος ήταν ο μεγαλύτερος χονδρέμπορος της εποχής του, έκανε εισαγωγές απ’ όλο τον κόσμο και εφοδίαζε την εκλεκτότερη πελατεία της χώρας. Ήταν αυτός που τη δεκαετία του 1930 έφερε πρώτος τις κλωστές DMC στην Ελλάδα. Ωστόσο, με το πέρασμα των δεκαετιών, οι άνθρωποι στράφηκαν στα έτοιμα ρούχα, η κλωστοϋφαντουργία χάθηκε και τις μοδίστρες τις βλέπουμε μόνο στις παλιές ελληνικές ταινίες.

Το αντικείμενο της επιχείρησης ξεπεράστηκε και ένα τεράστιο στοκ από το παρελθόν έχει μείνει στις βαριές προθήκες και στο υπόγειο του καταστήματος της πλατείας Αγίας Ειρήνης. Βελόνες κάθε μεγέθους, κουμπιά από γυαλί και φίλντισι, κλωστές κάθε είδους και μανικετόκουμπα τα οποία βρίσκονται από το 1930 στο κουτί τους, είναι μερικά από τα εμπορεύματα που προσπαθούν να διαχειριστούν οι κόρες του.

«Προσπαθούμε να τα πουλήσουμε σιγά σιγά, αλλά είναι δύσκολο. Εμείς αγαπάμε την επιχείρηση του πατέρα μας και γι’ αυτό είμαστε εδώ, αλλά το μέλλον δεν θα είναι εύκολο» λέει η κ. Αγγελοπούλου, η οποία προτιμά να θυμάται τις πιο καλές εποχές «που δεν ήμασταν περιτριγυρισμένοι από καφετέριες». Λίγα μέτρα παρακάτω, ο 83χρονος Παύλος Βασιλείου κάθεται στο ανθοπωλείο που δημιούργησε ο ίδιος το 1951. Πλέον έχει απομείνει ο μόνος ανθοπώλης, αλλά πριν από 70 χρόνια ήταν ένας από τους πολλούς της περιοχής.

Πηγή : https://www.ethnos.gr/living-city/610_oi-myrodies-tis-palias-athinas-antehoyn-ston-hrono

Ο Παράδεισος της Ραπτικής στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης, ΙΩΝ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ

Σε ένα υπέροχο φροντισμένο κτίριο εκλεκτικού ρυθμού, πίσω από το ιερό του ναού της Αγίας Ειρήνης, στην ομώνυμη πολύβουη πλατεία του εμπορικού κέντρου της Αθήνας, στεγάζεται ο παράδεισος της ραπτικής.

Η επιχείρηση Αγγελοπούλου, Πλατεία Αγίας Ειρήνης 5, ιδρύθηκε από τον Ηλία Αγγελόπουλο, αφού αυτός ολοκλήρωσε την πενταετή στρατιωτική του θητεία, στα δύσκολα χρόνια, τα δίσεκτα, της Μικρασιατικής εκστρατείας και της εθνικής συμφοράς.

Τις προθήκες και όλες τις ξυλουργικές εργασίες του καταστήματος τις κατασκεύασε ο αδελφός του επιχειρηματία, που ήταν και αριστερόχειρας. Όλες αριστοτεχνικά αρμολογημένες, χωρίς καρφιά, όμορφα παλαιωμένες από το χρόνο και τη χρήση, να φανερώνουν την αρχοντιά και το μεράκι άλλων εποχών.

Τα ράφια που γεμίζουν τους τοίχους του ψηλοτάβανου μαγαζιού σκέβρωσαν κάτω από το βάρος του εμπορεύματος με το πέρασμα του χρόνου. Λύγισαν, και έτσι ταράζουν την αρμονική συμμετρία πολλών εκατοντάδων ομοιόμορφων κουτιών γεμάτων προϊόντα. Στο κέντρο του χώρου, ετερόκλητες προθήκες, μια υπέροχη ψηλή ξύλινη σκάλα για να προσεγγίζονται τα επάνω ράφια, αντικείμενα που στο πέρασμα του χρόνου κρίθηκαν απαραίτητα συμπληρώματα στις αρχικές προβλέψεις και προστέθηκαν δημιουργώντας έναν τετράγωνο περιμετρικό διάδρομο στο κατάστημα.

​

Από την καλαίσθητη αυτή επιχείρηση, και χάρι στις αναζητήσεις και στον επαγγελματισμό του ιδρυτή της, εισήχθησαν στην Ελλάδα πλείστοι όσοι εξαιρετικοί νεωτερισμοί στο χώρο της ραπτικής. του κεντήματος και του εργόχειρου, τέχνες που στις μέρες μας τείνουν να εξαφανισθούν, όπως άλλωστε οι περισσότερες τέχνες που στηρίζονται στη γνώση, στο ταλέντο, στην εργασία και στην υπομονή.

Συνεχίζοντας με δίκαιη υπερηφάνεια την υψηλή παράδοση που δημιούργησε ο πατέρας τους, οι αδελφές Αγγελοπούλου καθοδηγούν, εξηγούν και επιδεικνύουν στον ενδιαφερόμενο επισκέπτη έναν πραγματικό θησαυρό από κλωστές και νήματα Αετός, κλωστές ραφής και κεντήματος από την Ευρώπη, πασμαντερί, γαλόνια, δαντέλλες όλων των ειδών, χρυσά και ασημένια συρίτια, τρέσες, γαρνιτούρες... "Εκτός από εμάς τις αδελφές, όλα εδώ είναι εισαγόμενα από τους καλύτερους ξένους οίκους" μου λέει μια από τις αδελφές.

Η επιχείρηση πωλεί κυρίως στην χονδρική αγορά, αλλά πρόθυμα ανταποκρίνεται και στις ανάγκες του λιανικού πελάτη. Στην αποθήκη της διατηρεί διαρκή παρακαταθήκη του εισαγόμενου εκλεκτού εμπορεύματος, ενώ ανάμεσα στο πλήθος των προϊόντων, το ανήσυχο μάτι του ψαγμένου επισκέπτη θα ανακαλύψει και είδη από πολλού εξαντλημένα και δυσεύρετα στα καταστήματα του εύκολου και γρήγορου κέρδους που πλέον κυριαρχούν στη σύγχρονη αγορά.

Πηγή : http://www.edoathina.com/alphaxiiotaomicronlambdaomicrongammaalpha.html#